Τρίτη 15 Μαΐου 2018

Trekking Athamanicus - 5θήμερη διάσχιση Αθαμανικών Ορέων


Το ''Exp.trekking'' σας προσκαλεί και φέτος στην 5ήμερη διάσχιση των Αθαμανικών βουνών!! 
 
    Αυτό το καλοκαίρι αλλάζουμε χώρο συνάντησης και σημείο εκκίνησης. Στόχος μας είναι να δώσουμε την δυνατότητα στους συμμετέχοντες να γνωρίσουν ακόμη μιά εκπληκτική πλευρά της οροσειράς των Τζουμέρκων που κρύβει δυνατές συγκινήσεις σε κάθε βήμα και απίθανο θέαμα σε κάθε ματιά!!!
   Το Trekking Athamanicus είναι μια 5ήμερη διάσχιση κορυφογραμμών καθαρά ορειβατικού χαρακτήρα και απευθύνεται σε μυημένους φίλους της ορειβασίας που διαθέτουν την φυσική κατάσταση, την εμπειρία, αλλά και την αποφασιστικότητα που απαιτεί μια τέτοια είδους διάσχιση των δυσπρόσιτων βουνών της Ν. Πίνδου


   Στόχος μας είναι να γνωρίσουμε και να θαυμάσουμε με ασφάλεια την απαράμιλλη ομορφιά του αλπικού τοπίου που αδιαμφισβήτητα προσφέρουν τα Αθαμανικά όρη (Τζουμέρκα-Κακαρδίτσα), συμπεριλαμβανομένου και ενός αξιόλογου τμήματος του Περιστερίου μιας και ο 4ός και τελευταίος σταθμός κατασκήνωσης θα οργανωθεί στην μαγευτική Βερλίγκα.
   Η διάσχιση είναι ένα μακρύ ταξίδι 60 χιλιομέτρων που μας δίνει την ευκαιρία να εξερευνήσουμε τμηματικά και τα 3 αυτά εκπληκτικά βουνά της Ν. Πίνδου σε 4 ημερήσια τμήματα σύν 1 την 5ή μέρα όπου θα πραγματοποιηθεί η 3ώρη πεζοπορία κατάβασης και η αναχώρηση απ' το χωριό Χαλίκι .
   Περπατάμε καβάλα στην μακροσκελή κορυφογραμμή που τα συνδέει, ταξιδεύοντας σε υψόμετρο άνω των 2000 μέτρων σχεδόν καθ’ όλη την διάρκεια της πεζοπορίας μας, με το μάτι να χάνεται σε μια θάλασσα από βουνά που μας περικυκλώνουν, το μόνο σίγουρο είναι πως αυτές οι 5 ημέρες δράσης θα είναι μια δυνατή εμπειρία που θα μείνει αξέχαστη σε όλους τους συμμετέχοντες παίρνοντας μαζί τους εικόνες και στιγμές από τα υψηλής αισθητικής βουνά της περιοχής.
  
Παροχές διοργάνωσης
   1) Συνοδεία στο Βουνό από τους εμπνευστές  - 2 έμπειρους και ενημερωμένους συνοδούς, γνώστες της ευρύτερης περιοχής, καθώς και όλων των τεχνικών που μπορούν να εξασφαλίσουν μια μεγάλη ομάδα που κινείται και διανυκτερεύει σε μεγάλα υψόμετρα (οργάνωση ομάδας, προσανατολισμός, πρώτες βοήθειες, τεχνικές διάσωσης). 

   2) Οργανωμένους σταθμούς κατασκήνωσης: Η ομάδα υποστήριξης έχει αναλάβει την οργάνωση των τεσσάρων σταθμών κατασκήνωσης που θα συναντούμε σχεδόν πάνω στην γραμμή της διάσχισης δίχως να χρειάζεται να παρεκκλίνουμε σημαντικά της πορείας μας χάνοντας υψομετρικές χρόνο και ενέργεια. Όλο αυτό σημαίνει πως η ομάδα υποστήριξης θα μεταφέρει με όχηματα όλον τον απαραίτητο εξοπλισμό διαμονής και εστίασης στους σταθμούς που έχουμε επιλέξει, μιας και κάποιοι κακοτράχαλοι δρόμοι που εξυπηρετούν την κτηνοτροφία της περιοχής εδώ και χρόνια μας επιτρέπουν να προσεγγίζουμε βοσκότοπους σε υψόμετρα άνω των 2000 μέτρων.
Η οργάνωση των σταθμών συμπεριλαμβάνει τα εξής παρακάτω:

- Μεταφορά εξοπλισμού κατασκήνωσης (αντίσκηνο, υπνόσακος, υπόστρωμα).
- Μεταφορά πλούσιου γεύματος για να καλύψουμε τις διατροφικές μας ανάγκες στο τέλος κάθε ημέρας, καθώς και πρωινό συν πρόγευμα που θα μας δώσουν την απαιτούμενη ενέργεια.
- Μεταφορά νερού σε μπιτόνια των 5lt για να μην λείψει ποτέ και από κανέναν. *Το νερό θα μοιράζεται ανά άτομο και στην ποσότητα που του αντιστοιχεί.
- Μεταφορά καύσιμης ξυλείας για την φωτιά που θα μας ζεσταίνει και θα μας συντροφεύει τα βράδια.
- Μεταφορά επιπλέον ρουχισμού: Ο κάθε συμμετέχων θα έχει την δυνατότητα να αφήσει καθαρά ρούχα σε ασφαλές σημείο της βάσης μας με σκοπό να του έρχονται στούς κατασκηνωτικούς σταθμούς καθημερινά.
- Περισυλλογή συμμετεχόντων ανά πάσα ώρα και στιγμή, και από οποιοδήποτε σημείο χρειαστεί, εφόσον οι συντονιστές κρίνουμε πως είναι απαραίτητο.
- Μεταφορά συμμετεχόντων και εξοπλισμού από τον τελευταίο σταθμό κατασκήνωσης προς την βάση μας.
- Μετά το πέρας της κάθε ημέρας φτάνοντας στον σταθμό κατασκήνωσης εκτός των άλλων, η ομάδα υποστήριξης θα έχει φροντίσει να μας μεταφέρει καθαρό νερό σε δεξαμενή αρκετών λίτρων για τοπικό πλύσιμο. 
 
Επίλογος
Το  Trekking Athamanicus θα λάβει την εκκίνησή του από το ξωκκλήσι του Αή Λιά λίγο έξω απ το χωριό του Καταρράκτη το πρωί της Τετάρτης 27/6  κάτι που σημαίνει πως όλοι οι συμμετέχοντες θα πρέπει να παρευρίσκονται στο ξενοδοχείο Γεφύρι Πλάκας στον Άραχθο από την Tρίτη 26/6 το απόγευμα (το αργότερο 9μμ). Εκεί θα γίνει η γνωριμία της ομάδας, η ταξινόμηση του εξοπλισμού και η λεπτομερής ενημέρωση για όλο το πρόγραμμα της διάσχισης. 
Το όλο εγχείρημα θα διαρκέσει 5 ημέρες και απαιτεί 4 διανυκτερεύσεις. Εφόσον οργανωθεί και ο 4ος σταθμός κατασκήνωσης και η διάσχιση έχει σχεδόν τελειώσει φτάνουμε στην 5η ημέρα όπου αναλαμβάνουμε όλοι μαζί την ανασυγκρότηση του εξοπλισμού μας και προετοιμαζόμαστε για την επιστροφή πίσω στην αφετηρία με τα οχήματα της διοργάνωσης.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν μας το γεγονός ότι κάποιοι από τους ενδιαφερόμενους ίσως να μην έχετε την δυνατότητα να λείψετε από τις καθημερινές σας υποχρεώσεις, και μιας και κάποιες από τις ημέρες που χρειάζονται για να ολοκληρωθεί όλη η διάσχιση τυγχάνει να είναι εργάσιμες, σας ενημερώνουμε ότι δημιουργήσαμε την δυνατότητα να λάβετε μέρος ακόμη και τμηματικά επιλέγοντας τις ημερομηνίες που σας επιτρέπουν να παρευρεθείτε. Κατόπιν συνεννόησης η ομάδα υποστήριξης θα σας μεταφέρει με όχημα σε κάποιον από τους κατασκηνωτικούς σταθμούς μας. Το ίδιο ισχύει και για όσους ξεκινήσουν από την αφετηρία σε περίπτωση που έχουν προ επιλέξει την ημέρα που θα εγκαταλείψουν την διάσχιση.
Αναλυτικό πρόγραμμα - περιγραφή διαδρομής
    Με την άφιξη και του τελευταίου συμμετέχοντος την ημέρα πριν την έναρξη του Trekking: 

- Παράδοση κατασκηνωτικού εξοπλισμού (αντίσκηνο, υπνόσακο, υπόστρωμα), καθώς και του επιπλέον ρουχισμού που πιθανόν να χρειαστείτε κατά τη διάρκεια της διάσχισης.
- Γνωριμία ομάδας μιας και για 5 ημέρες θα γίνουμε όλοι μαζί μια μεγάλη παρέα.
- Λεπτομερή ενημέρωση για την όλη διοργάνωση της διάσχισης.
- Οργάνωση σακιδίου.
- Φαγητό και ύπνος. 

  1ή μέρα Τετάρτη 27/6
- Πρωινό ξύπνημα 6:00 π.μ.
- Πρωινό γεύμα 6:30 π.μ.
- Αναχώρηση από το ξενοδοχείο 7:15 (η μεταφορά μας στο σημείο εκκίνησης θα γίνει με οχήματα της Trekking Hellas)
- Εκκίνηση πεζοπορίας 8:00 π.μ.

    H ορειβατική διάσχιση των Αθαμανικών βουνών αλλάζει αφετηρία φέτος, συνεπώς και την γραμμή διάσχισης της 1ής ημέρας. Στόχος μας είναι να δώσουμε την δυνατότητα στούς συμμετέχοντες να γνωρίσουν άγνωστες μεριές των Τζουμέρκων όχι και τόσο περπατημένες που επιφυλάσσουν δυνατές συγκινήσεις ακόμη και στούς πιο απαιτητικούς ορειβάτες! Η εκκίνηση θα πραγματοποιηθεί από δυτικά αυτή τη φορά ξεκινώντας την πεζοπορία μας από το ξωκκλήσι του Αή Λιά. Το εκκλησάκι βρίσκεται λίγο έξω απ το χωριό του Καταρράκτη πρός το δασικό χωριό και είναι ένα από τα σημεία συνάντησης για τις αναβάσεις των δυτικών Τζουμέρκων. Από τον Αή Λιά και με κατεύθυνση ανατολική θα ανηφορίσουμε για περίπου 1,5 ώρα πρός το καταφύγιο του Καταρράκτη όπου θα μας δωθεί η δυνατότητα να ανεφοδιαστούμε πόσιμο νερό κάνοντας μικρή στάση ανασυγκρότησης. Σε πολύ λίγο χρόνο θα βρεθούμε στην είσοδο της θρυλικής "Σκάλας Σταμάτη" (τραβερσαριστό μονοπάτι/σύρμα* στίς απότομες πλαγιές του βουνού, ξεκινά περίπου απ τα 1700υψμ και καταλήγει στο οροπέδιο της Μπρέσενας 2000+υψμ).
   Κάτι λιγότερο από 4 ώρες θα χρειαστούν συνολικά για να φτάσουμε στο οροπέδιο και να κάνουμε την πρώτη μας μεγάλη στάση. Απολαμβάνοντας το θέαμα προς τις αλπικές κορυφές που κυκλώνουν στην κυριολεξία την Μπρέσενα θα μας δοθεί η ευκαιρία να κάνουμε γεωγραφική ενημέρωση τόσο των Τζουμέρκων όσο και των βουνών που τα περιβάλλουν. Συνεχίζουμε ακολουθώντας ελαφρώς τοξωτή δεξιόστροφη πορεία ως το Γερακοβούνι (Γερανοβούνι ή Γυρνοβούνι) για να βρεθούμε από κει στην κορυφή Πλάκα 2364υψμ για αγνάντεμα. Σε μία περίπου ώρα από την Πλάκα θα προσπερνάμε με νότια κατεύθυνση τον Αρκουδόλακκο ώστε να βγούμε στην γραμμή που θα μας βάλει στο Κελάρι χάνοντας έτσι αρκετό υψόμετρο. Το Κελάρι είναι μία εντυπωσιακή αλλά κακοτράχαλη χούνη αρκετά μεγάλου αναπτύγματος οπού φήμες θέλουν τούς κάτοικους των Μελισσουργών να φορτώνουν πάγο απο κεί ακόμη και τον Αύγουστο!
   Κατηφορίζοντας με βορειοανατολική πορεία μέσα από τη χούνη έχουμε δεξιά μας τα εντυπωσιακά Κομμένα και αριστερά την Πλάκα, ενώ μπροστά χαμηλά αρχίζουμε να διακρίνουμε τους βοσκότοπους των Μελισσουργών και την θέση Μπαλτινέσι 1500υψμ όπου θα φιλοξενήσει και την πρώτη κατασκήνωση της διάσχισης. Ακολουθεί φαγητό και ξεκούραση ενώ δίπλα μας ακριβώς μπορούμε να εκμεταλευτούμε το συνεχούς ροής ρέμα της Κρανιάς για τοπικό πλύσιμο και έπειτα χαλάρωση γύρω απ' τη φωτιά που θα μας κρατήσει συντροφιά το βράδυ.
Διάρκεια πεζοπορίας: 8-9 ώρες.
 2ή ημέρα Πέμπτη 28/6
- Πρωινό ξύπνημα 6:00 π.μ.
- Πρωινό γεύμα 6:30 π.μ.
- Εκκίνηση πεζοπορίας 7:00 π.μ. 

   Ανηφορίζοντας από το «Μπαλτινέσι» και σε περίπου μία ώρα θα βρεθούμε καβάλα στη ράχη του αυχένα των Μελισσουργών (Αυτί) σε υψόμετρο 1720 μέτρων. Από εκεί, το θέαμα προς το υπόλοιπο τμήμα της Ν. Πίνδου είναι μοναδικό, καθώς μπορούμε να διακρίνουμε καθαρά μπροστά μας το νότιο αλπικό τμήμα των Τζουμέρκων, το όρος Χατζή, τα όρη του Βάλτου, και ακόμη πιο πέρα ως τα Άγραφα και τα Ευρυτανικά βουνά.
   Έπειτα αλλάζουμε κατεύθυνση και με πορεία πλέον ανατολική ανηφορίζουμε καβαλώντας την κορυφογραμμή που οδηγεί στην κορυφή Τούρλα 1900υψμ και στη συνέχεια στην κορυφή του Κριάκουρα Α. Βρισκόμαστε πλέον στα 2170 υψόμετρο και στην αρχή της μακροσκελούς οροσειράς της Κακαρδίτσας.
Από εδώ και πέρα, ακολουθούμε πορεία βόρεια προς τον Σταυρό με θέα την μαγευτική κοιλάδα των Μελισσουργών και την ανατολική όψη των Τζουμέρκων, με τις ψηλές και απότομες ορθοπλαγιές από την Μπρέσενα ως και τη Στρογγούλα. Εκεί θα μας περιμένει η ομάδα υποστήριξης οργανώνοντας τον 2ο σταθμό κατασκήνωσης στα 2030 υψόμετρο για φαγητό και ξεκούραση.
    Η φωτιά θα μας συντροφεύει και στην δεύτερή μας διανυκτέρευση, ενώ δεξαμενή με αρκετά λίτρα νερού θα βρίσκεται στον χώρο της κατασκήνωσης για τοπικό πλύσιμο, φροντίζοντας έτσι για την προσωπική μας υγιεινή, ώστε η τρίτη ημέρα να μας βρει στην καλύτερη δυνατή κατάσταση!
Διάρκεια πεζοπορίας: 8 ώρες. 

 3ή ημέρα Παρασκευή 29/6
- Πρωινό ξύπνημα 6:00 π.μ.
- Πρωινό γεύμα 6:30 π.μ.
- Εκκίνηση πεζοπορίας 7:00 π.μ.

    Ξεκινώντας την πεζοπορία μας από τον “Σταυρό” και με κατεύθυνση βόρεια, ανηφορίζουμε καβάλα σε μια φαρδιά ράχη που μας οδηγεί ως την “Ρουίστα” (2254υψμ.). Από εκεί πέφτουμε ανατολικά για να πιάσουμε την κορυφογραμμή στην τοποθεσία “Χίλια Εξήντα”, η οποία συνδέει το δυτικό με το ανατολικό τμήμα της Κακαρδίτσας, κατευθυνόμενοι πλέον προς την ομώνυμη και ψηλότερη κορυφή της διάσχισης αλλά και της Ν. Πίνδου με υψόμετρο 2429 μέτρα. Διασχίζοντας τη ράχη, ερχόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο με μια μεγάλη πλαγιά περίπου 300 μέτρων θετικής υψομετρικής διαφοράς που μας ανεβάζει ως την κορυφή της Κακαρδίτσας από όπου μπορούμε να δούμε κυριολεκτικά τα πάντα και προς όλες τις κατευθύνσεις.
   Κάπου εδώ αξίζει να κάνουμε μια μεγάλη στάση για να θαυμάσουμε τα ατελείωτα βουνά που μας κυκλώνουν. Ολόκληρη η οροσειρά των Τζουμέρκων σε απόσταση αναπνοής, το Περιστέρι, ο Σμόλικας, η Τύμφη, η Νεμέρτσικα, ο Τόμαρος, ο Όλυμπος, ο Κόζιακας, η Τριγγία και τα Άγραφα, διακρίνονται πλέον καθαρά, ενώ βουνά χαμηλότερου υψομέτρου συνδέουν τα παραπάνω σχηματίζοντας μία θάλασσα από κορφές και καταπράσινους βοσκότοπους.
   Κατεβαίνοντας από την κορυφή και χάνοντας απότομα ύψος στα απότομα λιβάδια η πεζοπορία μας γίνεται ελαφρώς πιο απαιτητική. Σε λίγο χρόνο όμως θα βρεθούμε σε μια υπέροχη κόψη που μας πηγαίνει βόρεια και ανηφορίζει πρός την γειτονική κορυφή Αυθεντική 2380υψμ απ' όπου θα πάρουμε την ομαλή κορυφογραμμή με πορεία βόρεια πρός τον Καταραχιά. Λίγο πριν την κορυφή του θα συναντήσουμε την ράχη που θα μας ρίξει δυτικά στον προφήτη Ηλία (ξωκλήσι στα 1800υψμ) όπου συναντούμε ακόμη έναν ιδανικό σταθμό κατασκήνωσης, τον τρίτο κατά σειρά όπου η ομάδα υποστήριξης θα έχει ήδη οργανώσει. Φαγητό και ξεκούραση αγναντέυοντας το ηλιοβασίλεμα να πέφτει πίσω από τον Τόμαρο μέχρι να στηθεί και η φωτιά που θα μας ζεστάνει ως την ώρα του ύπνου.
Διάρκεια πεζοπορίας: 8-9 ώρες.

  4ή ημέρα Σάββατο 30/6 
- Πρωινό ξύπνημα 6:00 π.μ.
- Πρωινό γεύμα 6:30 π.μ.
- Εκκίνηση πεζοπορίας 7:00 π.μ. 

    Μικρή μετακίνηση με οχήματα της ομάδας υποστήριξης ως τον Μπάρο. Ο Μπάρος είναι δίπλα στο διάσελο που χαμηλώνοντας στα 1900υψμ συνδέει τα δυο βουνά Κακαρδίτσα και Περιστέρι (Λάκμος). Εκεί αναγκαστικά θα περπατήσουμε για ελάχιστα λεπτά στο ασφάλτινο οδικό δίκτυο (ίσως το ψηλότερο στην Ελλάδα, κομβικό σημείο, σύνορο τριών νομών, Άρτας, Τρικάλων και Ιωαννίνων), μέχρι να πέσουμε στο μονοπάτι που μας βάζει πλέον στον ορεινό όγκο του Περιστερίου και μας οδηγεί ψηλότερα για να πιάσουμε και πάλι την κορυφογραμμή που θα μας ταξιδέψει στην Βερλίγκα. Μόλις πάρουμε την υψομετρική που χρειάζεται για να βρεθούμε στην ράχη θα συναντήσουμε μία ακόμη υπέροχη κόψη η οποία μας δίνει ασφαλή περάσματα και μας κατευθύνει προς την “Σουφλομύτη”. Από κεί θα περάσουμε για να βρεθούμε ράχη-ράχη στον “Μέγα Τράπο” σε υψόμετρο 2240 μέτρα. Από  την κορυφή του Μέγα Τράπου το θέαμα είναι μοναδικό καθώς η απίστευτης ομορφιάς αλπική λίμνη Βερλίγκα κάνει την πρώτη της εμφάνιση πολλά υποσχόμενη για την διανυκτέρευση που θα ακολουθήσει.
  Κατεβαίνοντας από την κορυφή πέφτουμε στο διάσελο που συνδέει τον Μέγα Τράπο με την κορυφή “Τσουκαρέλα” όπου μας δίνει εύκολη πρόσβαση προς τη Βερλίγκα και τον 4ο και τελευταίο κατασκηνωτικό σταθμό σε υψόμετρο 2000 μέτρων.Εκεί θα μας περιμένει η ομάδα υποστήριξης με εκπλήξεις για να γιορτάσουμε όλοι μαζί το πέρας του Trekking Athamanicus.
Διάρκεια πεζοπορίας: 8-9 ώρες 

* Όλοι οι παραπάνω κατασκηνωτικοί σταθμοί που προεπιλέξαμε, μας δίνουν τη δυνατότητα της εναλλακτικής τοποθεσίας σε πολύ μικρή απόσταση από τους πρωταρχικούς σταθμούς, σε περίπτωση που ο καιρός δεν μας επιτρέψει να έχουμε μια άνετη και ασφαλή διανυκτέρευση.
*Το ίδιο ισχύει και για τις γραμμές της διάσχισης που θα ακολουθήσουμε.Σε περίπτωση που ο καιρός μας απαγορεύει να κινηθούμε ψηλά θα ακολουθήσουμε προεπιλεγμένες εναλλακτικές διαδρομές και κατασκηνωτικούς σταθμούς σε χαμηλότερα υψόμετρα. 
Ημέρα αναχώρησης Κυριακή 1/7
- Πρωινό ξύπνημα ελεύθερο
- Πρωινό γεύμα ελεύθερο
Εφόσον έχουμε χορτάσει πλέον θέαμα και ενέργεια από την παραμονή μας στην μαγευτική Βερλίγκα και όλη η παρέα είναι έτοιμη, έρχεται η ώρα της ανασυγκρότησης. Μαζεύουμε τον κατασκηνωτικό εξοπλισμό μας και τον μεταφέρουμε στα οχήματα υποστήριξης που θα περιμένουν λίγο πιο κάτω με σκοπό να μας μεταφέρουν πίσω στην βάση.
Αφήνοντας πίσω μας την Βερλίγκα ακολουθούμε κατηφορική πεζοπορική διαδρομή  ως το Χαλίκι απο όπου θα γίνει και η περισυλλογή.
-Λήξη διάσχισης 13:00
*Ακολουθεί 2ώρη μεταφορά με βαν ως το ξενοδοχείο ''Γεφύρι Πλάκας'' και αναχώρηση για τους προορισμούς σας το αργότερο στις 4μμ.
Απαραίτητος εξοπλισμός: 
1) Ορειβατικό μποτάκι: στρωμένο και στο σωστό νούμερο έως και ημιάκαμπτο με την σχετική αδιαβροχοποίηση.
2) Κατάλληλος ρουχισμός/ ισοθερμική μπλούζα, αδιάβροχα/μεμβράνες πάνω κάτω (παντελόνι/jacket), 2 ζευγ. κάλτσες, καπέλο, γυαλιά ηλίου.
3) Κατάλληλος ρουχισμός διανυκτέρευσης: θερμοεσώρουχα (πάνω/κάτω) ή ό,τι άλλο εσείς διαθέτετε.
4) Ορειβατικό σακίδιο άνω των 30lt.
5) Αντίσκηνο ενός ή δύο ατόμων: με αδιαβροχοποίηση (3/4 εποχών) σε περίπτωση ανεπιθύμητων καιρικών φαινομένων.
6) Υπνόσακος (εώς και -7) και υπόστρωμα.
7) Ράβδοι στήριξης (Μπατόν).
8) Υδροδοχείο χωρητικότητας 2lt.
9) Φακός κεφαλής / εφεδρικές μπαταρίες.
10) Προσωπικά αντικείμενα υγιεινής προστασίας: οδοντόβουρτσα, οδοντόκρεμα, χαρτί υγείας συν σακούλα για την περισυλλογή των προσωπικών μας απορριμμάτων, σαπούνι, πετσέτα και ό,τι άλλο θεωρείτε απαραίτητο. 
  
ΚΟΣΤΟΣ-ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ 

-Για τους συμμετέχοντες που θα λάβουν μέρος σε όλη τη διάσχιση, το συνολικό κόστος θα είναι 240 ευρώ ανά άτομο.
-Για τους συμμετέχοντες που θα λάβουν μέρος τμηματικά, το κόστος θα είναι 70 ευρώ ανά άτομο ημερησίως.
-Ο μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων είναι τα 25 άτομα.
-Η συμμετοχή θα διασφαλίζεται προκαταβάλοντας το ποσό των (40 ευρώ), ενώ η εξόφληση θα γίνεται με την άφιξη στην αφετηρία, μία μέρα πριν την εκκίνηση.
· Σε περίπτωση ακύρωσης της συμμετοχής, η προκαταβολή θα επιστρέφεται (ισχύει για ακυρώσεις που θα γίνουν έγκαιρα, και όχι την τελευταία εβδομάδα πριν την εκκίνηση του Trekking) 
Για τις καταθέσεις προκαταβολών /  Εθνική τράπεζα: 201/00 5000-89.
IBAN: GR500110 2010 0000 2010 0500 089 (δικαιούχος Τσιμπανάκος Απόστολης)
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6980682589
e mail: exp.trekking@gmail.com
Οργάνωση-Σχεδιασμός: Αποστόλης Τσιμπανάκος / Exp. trekking
Πληροφορίες σχετικά: 6980682589

 

Canyoning στα Τζουμέρκα - Πύλη του παραδείσου


Η Olympus Gravity σε συνεργασία με Exp. trekking και το canyoning-caving.blogspot.com οργανώνουν 2ήμερο καταβάσεων στην εκπληκτική Πύλη του Παραδείσου! (23-24 Ιουνίου). Πρόκειται για ένα από τα ομορφότερα φαράγγια της Ηπείρου, βρίσκεται καλά κρυμμένο κάτω απ' το ξακουστό χωριό των Καλαρρυτών. Κάθε χρόνο δέχεται δεκάδες επισκέπτες που ακολουθούν οργανωμένες καταβάσεις για να θαυμάζουν από κοντά τον μοναδικό σχηματισμό του φαραγγιού με τα κρυστάλλινα νερά και τους διαδοχικούς καταρράκτες!

Δείτε βίντεο περασμένης κατάβασης μας:https://www.youtube.com/watch?v=fxLZuVRJRTo

Λίγα λόγια σχετικά με το φαράγγι :

- Η Πύλη είναι αναμφισβήτητα το κυρίαρχο φαράγγι της περιοχής που κλέβει την παράσταση. Έχει σεβαστή ποσότητα νερών ακόμα και το καλοκαίρι, που σχηματίζουν εντυπωσιακούς καταρράκτες διαφόρου αναπτύγματος!
Οι ντόπιοι το ονομάζουν "Καρλίμπου" και αποτελεί σημαντικό τροφοδότη του Καλαρρύτικου ποταμού. Η πρόσβαση στην κοίτη του γίνεται ακολουθώντας κατηφορικό μονοπάτι διάρκειας 15' λεπτών. Για το τεχνικό σκέλος της διάσχισης θα χρειαστούμε 5 ώρες, ενώ ακολουθεί river trekking στον Καλαρρύτικο ποταμό για άλλη 1.30 ώρα ως το σημείο εξόδου. Ακολουθεί μονοπάτι ανάβασης διάρκειας 20' λεπτών.

- Για τη συμμετοχή στη δραστηριότητα του canyoning θα χρειαστεί από εσάς:
Σχετικά καλή φυσική κατάσταση, διάθεση για πεζοπορία, στοιχειώδη γνώση κολύμβησης και φυσικά να μην υπάρχουν συμπτώματα υψοφοβίας ή ακροφοβίας.

- Θα πρέπει να έχετε μαζί σας:
Μαγιό, πετσέτα, στεγνά ρούχα για μετά το φαράγγι, δεύτερο ζευγάρι παπούτσια που θα χρησιμοποιήσετε μέσα στο φαράγγι (κατά προτίμηση να προστατεύουν τον αστράγαλο), κάποιο σνακ και υδροδοχείο 1lt.

*Το πρόγραμμα ενδέχεται να τροποποιηθεί ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες.

-Περιορισμένος αριθμός συμμετοχών!

*Η συνάντηση μας θα γίνει στο πανέμορφο ξενοδοχείο ''Λάκμος'' στο Προσήλιο Συρράκου http://www.lakmos.gr/. και θα παρέχει έκπτωση στους συμμετέχοντες που θα επιλέξουν να διανυκτερεύσουν κοντά μας.

Για πληροφορίες: Νίκος Αλέξης Μυλώσης: What's up 6983766049,CU 6948066798,
Αποστόλης Τσιμπανάκος:6980682589
Άρης Ζάχαρης: 6977614112

Ονειρεμένα διήμερα Rafting στον Αχελώο με κατασκήνωση στη Μεσούντα!


Rafting στο πιο όμορφο ποτάμι!!! https://www.facebook.com/media/set/?set=a.622996987785516.1073741867.171675836250969&type=3 Η escapeway ανακοινώνει το πρόγραμμα των καταβάσεων για φέτος στο Μυστικό Ποτάμι
Τα προγραμματισμένα διήμερα (θα εξαρτηθεί και από τις καιρικές συνθήκες) είναι :
12-13 Μαίου
19-20 Μαίου
23-24 Mαιου (καθημερινές)
2-3 Ιουνίου
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Βαθμός δυσκολίας 2ου-3ου
Διάρκεια κατάβασης 7 ώρες (διήμερο με κατασκήνωση)
Συνάντηση : Στουρναρεϊκα Τρικάλων ( Μπορείτε να φτάσετε εκεί ακολουθώντας τη διαδρομή Τρίκαλα –Πύλη
Η διαδρομή ξεκινάει από το χωριό Κορυφή (στα όρια των νομών Άρτας Τρικάλων) και τελειώνει στο φράγμα της Συκιάς (όρια νομών Καρδίτσας, Άρτας).
-Σ' αυτό το μήκος του Αχελώου δεν είχε γίνει ποτέ κατάβαση λόγω των έργων εκτροπής. Εμείς το δοκιμάσαμε και ανακαλύψαμε το ομορφότερο ποτάμι, που πολλά σημεία του δεν είχε δει ανθρώπου μάτι!! Είναι μια ανεπανάληπτη εμπειρία που θα σας μείνει αξέχαστη!! 7 ώρες rafting συνολικά σε μια διαδρομή 30 χλμ. διασχίζοντας τρεις νομούς (Τρίκαλα- Άρτα-Καρδίτσα)

-Συνάντηση στις 12:00 το πρωί στο ξενοδοχείο Πανόραμα http://www.zampakashotel.gr/ 5 χλμ μετά το χωριό Στουρναρέικα Τρικάλων, εκει αφήνετε τα αυτοκίνητα σας και συνεχίζουμε με δικά μας 4Χ 4 jeep και αγροτικά μέχρι το χωριό Κορυφή μετά το φράγμα της Μεσοχώρας.
-Αφού φορτώσουμε στα jeep τα προσωπικά μας είδη και τον εξοπλισμό της κατασκήνωσης, αρχίζουμε την κατάβαση της πρώτης μέρας σε ένα ποτάμι με συνεχόμενα περάσματα 2-3 βαθμού
-Το τοπίο είναι μαγευτικό!! Συναντάμε εναέρια γεφύρια ξεχασμένα στο χρόνο, κρυφά περάσματα και γαλαζοπράσινα πεντακάθαρα νερά. σε ένα πανέμορφο περιβάλλον με δάση που φτάνουν μέχρι τις όχθες του ποταμού
-Μετά από περίπου 3ωρη κατάβαση με μικρές στάσεις για κολύμπι και βουτιές φτάνουμε το απόγευμα στο χώρο της κατασκήνωσης κάτω από τα χωριά Μυρόφυλλο και Μεσούντα που μας περιμένουν τα jeep με τα πράγματα μας , στήνουμε σκηνές και διανυκτερεύουμε με μπάρμπεκιου και φωτιές στις όχθες του ποταμού.
-Την επόμενη μέρα μετά το πρωινό ξεκινάμε πάλι με τις βάρκες και μπαίνουμε στο μεγάλο φαράγγι του Αχελώου (εδώ είναι τα όρια των νομών Άρτας - Καρδίτσας)η κατάβαση είναι ποιο εύκολη σήμερα άλλα σε ένα τμήμα με απόκρημνα κάθετα βουνά στις δυο πλευρές του ποταμού, καταρράκτες τρέχουν από παντού!! Θα περάσουμε το ξακουστό φαράγγι του Φάγκου (εδώ σκοτώθηκε ο Άρης Βελουχιώτης), τις Νεραιδόβρυσες και θα κάνουμε στάση να περπατήσουμε στο φαράγγι του Κώστιανου!!
-Συνεχίζουμε και αφού περάσουμε τα στενά κάτω από το μοναστήρι του Σέλτσου http://www.piges.gr/seltso.php φτάνουμε στο φράγμα της Συκιάς οπού τελειώνει και η κατάβαση.
-Ξεκούραση και μεσημεριανό σε ταβερνάκι της περιοχής και στη συνέχεια αφού διασχίσουμε με τα 4Χ4 τα Βόρεια Άγραφα σε 1.30 ώρα επιστρέφουμε στα αυτοκίνητα μας στα Στουρναρέικα.

Πρέπει να έχετε μαζί σας :
Α. Για την κατάβαση:
-Δεύτερο ζευγάρι παπούτσια που θα βραχούν
-Μαγιό
Β.Για την κατασκήνωση:
-Σακίδιο η μεγάλο σακ βουαγιαζ που θα χωράει όλα τα πράγματά σας
-Υπνόσακος και υπόστρωμα (κάριματ )
-Φακός
-Αντίσκηνο ( για όσους δεν έχουν θα φροντίσουμε εμείς )

Κόστος συμμετοχής 75 ευρώ το άτομο.


Στην τιμή περιλαμβάνεται όλος ο εξοπλισμός του rafting ,οι μετακινήσεις με τα 4Χ4, μπάρμπεκιου το βράδυ, ο εξοπλισμός της κατασκήνωσης, πρωινό, επαγγελματίες οδηγοί ποταμού.
Αφού επιλέξετε το διήμερο που σας ενδιαφέρει για δηλώσεις συμμετοχής και περισσότερες πληροφορίες στο τηλ 6972072674 Γιάννης Βαΐτσης
email: escapeway1@yahoo.gr
www.escapeway.gr

Δευτέρα 23 Απριλίου 2018

Η Ι.Μ Αγ. Γεωργίου στην Κοιλάδα μεταξύ Αγράφων και Τζουμέρκων, με τις μοναδικές αναπαραστάσεις από τις «πύρινες γλώσσες»!!!



Η Ι.Μ Αγ. Γεωργίου βρίσκεται στο Μυρόφυλλο Τρικάλων (παλιά λεγόταν Μυρόκοβο) που είναι το τελευταίο χωριό της επαρχίας Τρικάλων και βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά του Ασπροποτάμου στα όρια των νομών Τρικάλων, Άρτας και Καρδίτσας ανάμεσα στα Θεσσαλικά Άγραφα και τα Τζουμέρκα. Η παλιά ονομασία Μυρόκοβο αναφέρεται στο χρυσόβουλο (1332-1341 μ.Χ.).
Η ακριβής χρονολογία ίδρυσης της μονής είναι άγνωστη. Κατά μια άποψη πρόκειται για τη μονή που ως μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου εις Ασπροπόταμον αναφέρεται σε χρυσόβουλο του έτους 1336, όπου και η αναφορά του Μυροφύλλου ως Μυρόκοβο.

Η ιστορία του μοναστηριού αρχίζει επίσημα το 1618. Το έτος αυτό κτίστηκε ο ναός της Θεοτόκου στη θέση παλιότερου ναού που κάηκε και η ύπαρξη του οποίου τεκμηριώνεται από σωζόμενα λειτουργικά βιβλία του που τυπώθηκαν στα ενετικά τυπογραφεία του 16ου αιώνα. Ο ναός της Θεοτόκου με το παρεκκλήσιο των Ταξιαρχών, που προστέθηκε σε αυτόν σε μεταγενέστερη οικοδομική φάση, αποτελούσε το καθολικό της μονής ως το 1815, οπότε και χτίστηκε το νέο καθολικό. Ξαφνιάζει επίσης ο τρούλος, ο οποίος, ενώ εσωτερικά διαμορφώνεται ως θόλος με την απεικόνιση του Παντοκράτορα, εξωτερικά αποτελεί μια τετράγωνη κατασκευή που ελαφρύνεται με τη χρήση πλίνθων.

Η ανέγερση του νέου καθολικού, αφιερωμένου στον Άγιο Γεώργιο, σηματοδοτεί μια νέα ιστορική περίοδο για τη μονή κατά την οποία επεκτείνεται ολόκληρο το μοναστηριακό συγκρότημα. Κτήτορας της νέας μονής, της οποίας η οικοδομική της ανάπτυξη ολοκληρώθηκε το 1836, φέρεται ο παπα - Κοσμάς από το Καρπενήσι. Ο παπα - Κοσμάς ήταν όπως φαίνεται από επιγραφές μέλος της ήδη υπάρχουσας μοναστικής κοινότητας, αν και άλλες πηγές τον αναφέρουν και ως αρχηγό ομάδας κλεφτών της περιοχής. Στην προσωπικότητα και την επαναστατική δράση του παπα - Κοσμά, στην ανεπιβεβαίωτη πληροφορία ότι η μονή κατά τη δεύτερή της φάση τουλάχιστον χτίστηκε με χρήματα της Φιλικής Εταιρείας και κυρίως στη γεωγραφική της θέση οφείλεται η εκτίμηση ότι το μοναστήρι αποτελούσε πολεμικό καταφύγιο των κλεφτών κατά του Αλή Πασά των Ιωαννίνων. Η μονή που στην απογραφή του 1881 καταγράφεται με οκτώ μοναχούς διαλύθηκε την δεκαετία του 1930, τα κτήματά της πουλήθηκαν και υπήχθη στη μονή Γκούρας. Η κατολίσθηση του 1963 και ο σεισμός του 1967 επέφεραν καταστροφές στα κτίρια μονής και στον κεντρικό οικισμό του Μυροφύλλου. 

Το μοναστηριακό συγκρότημα αποτελείται από ένα μεγάλο τετράπλευρο οχυρωματικό περίβολο, στον οποίο εισέρχεται κανείς μέσω ενός πυλώνα. Εσωτερικά του περιβόλου αναπτύσσονται, διαδοχικά, τα κτίσματα του ναού του Αγίου Γεωργίου και του ναού της Θεοτόκου με το παρεκκλήσιο των Ταξιαρχών. Ο ναός του Αγίου Γεωργίου είναι ένα μονόχωρο καμαροσκέπαστο κτίσμα, κατάγραφο με τοιχογραφίες, οι οποίες φιλοτεχνήθηκαν το 1869/70 από τους Σαμαριναίους ζωγράφους Αθανάσιο και Γεώργιο. Ο ναός του Γενεσίου της Θεοτόκου με το παρεκκλήσιο των Ταξιαρχών βρίσκεται προσκολλημένος στη δυτική πτέρυγα της μονής. Είναι μονόχωρος και καλύπτεται με ημικυκλική καμάρα. Καταλαμβάνει το ισόγειο του κτίσματος ενώ πάνω από αυτόν διαμορφώνεται το μικρό παρεκκλήσιο των Ταξιαρχών. Και οι δύο χώροι κοσμούνται με τοιχογραφίες που χρονολογούνται στα 1614/1622 και 1738 αντίστοιχα. Στη δυτική πτέρυγα της μονής διαμορφώνεται η τραπεζαρία, το αρχονταρίκι και άλλοι βοηθητικοί χώροι. Τελευταίες ανασκαφικές έρευνες σε θέση κοντά στη μονή έφεραν στο φώς θεμέλια ναού και νεκροταφείο της υστεροβυζαντινής περιόδου.

Χαρακτηριστικοί είναι οι φυτικοί διάκοσμοι και ο βυζαντινός δικέφαλος αετός.
Στο Καθολικό κυριαρχούν τα έντονα βυζαντινά χρώματα (πορφυρό, κυανό, ώχρα, καστανό κ.λ.π.).
Αξιοπρόσεκτη είναι η απουσία διάθεσης των Σαμαριναίων ζωγράφων να μιμηθούν στυγνά τη βυζαντινή τεχνοτροπία που συχνά στη μεταβυζαντινή εποχή οδήγησε σε δουλική αποκρυστάλλωση της θρησκευτικής ζωγραφικής. Εδώ αντίθετα, έχουμε ενσαρκωμένη μια ζωντανή λαϊκίζουσα τέχνη (και όχι εκφυλισμένη όπως κάποιοι ειδικοί ισχυρίζονται) που εναρμονίζει δημιουργικά τα δεδoμένα της εποχής στην παλαιά τέχνη της αγιογραφίας. Επομένως δεν πρόκειται για εκφυλισμό και φθορά αλλά για φυσική εξέλιξη μιας τέχνης που αντιπροσωπεύει την εποχή στην οποία ανήκει.
Η έντονη σωματικότητα, τα εκφραστικά ανθρώπινα πρόσωπα (σαν να είναι προσωπογραφίες ανθρώπων της εποχής που έγινε η αγιογράφηση) αποτελούν τα κύρια στοιχεία της.
Επίσης εκπληκτική είναι η τόλμη στην απεικόνιση αρχιτεκτονημάτων με προσπάθεια απόδοσης της τρίτης διάστασης, ζωϊκές μορφές, φυσικά στοιχεία (βράχοι, θάλασσα), για την αναπαράσταση θεμάτων από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη αλλά και τη ζωή της πρώτης Εκκλησίας (για παράδειγμα αγώνας κατά των αιρέσεων).

Σίγουρα οι ζωγράφοι, αν και ανορθόγραφοι απ' ό,τι φαίνεται από τις επιγραφές - των παραστάσεων, δεν πρέπει να ήταν αυτοδίδακτοι, αλλά θα μαθήτευσαν σε κάποιο εργαστήρι. Οφείλουμε να τονίσουμε και την προτίμησή τους στην απεικόνιση και στους τρεις ναoύς του θεσσαλού Αγίoυ Βησσαρίωνα. Οι αγιογράφοι επίσης έχουν χειριστεί με αρκετή επιτυχία τις κοίλες επιφάνειες, για να δώσoυν ένα φυσικό αποτέλεσμα στον θεατή. Συμπερασματικά, η πυκνή μεταβυζαντινή και λαϊκίζουσα αγιογράφηση των ναών της μoνής αποτελεί μια μοναδική εμπειρία για τον θεατή - προσκυνητή.

Πέρα από τη διδακτική χρησιμότητα προς - παραδειγματισμό των μοναχών Πύρινες γλώσσες ( εξ' ου και θέματα σχετικά με τις αρετές του μοναχού), οι αγιογραφίες ήταν η απεικόνιση του προτεινόμενου χριστιανικού βίου απευθυνόμενες προς κάθε άνθρωπο. ΄Eτσι το μοναστήρι δεν πρέπει να νοηθεί ως χώρος κλειστός και περιορισμένος αλλά ένα κέντρο πνευματικής ακτινοβολίας για την περιοχή. Με άλλα λόγια, κανείς ειδικός ή μη δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι οι αγιογραφίες έγιναν από ματαιοδοξία των μοναχών.

Αξίζει, τέλος, να τονίσουμε το παράδοξο της αναπαράστασης γυμνών σωμάτων θίγοντας ευαίσθητες περιοχές, όπως η αρματωλότητα των ιερέων και μοναχών, ένα στοιχείο που δεν συμβαδίζει με τους παραδοσιακούς συντηρητικούς θεσμούς της εποχής και το έντονα θρησκευτικό κλίμα.
Σκοπό έχει βέβαια πάντοτε την πνευματική αφύπνιση και εγρήγορση του επισκέπτη. Πρέπει εν κατακλείδι να σχολιάσουμε το σκεπτικό βάσει του οποίου ιδρύθηκε και ανοικοδομήθηκε τέσσερεις φoρές η μονή. Η οχυρωματική διάταξη των κτιρίων δείχνει την προσπάθεια ασφάλισης του συγκροτήματος με υψηλό πύργο στην πλευρά της εισόδου, όπου επίσης διακρίνονται και οι πολεμίστρες, το σπίτι του φύλακα σκύλου που προειδοποιούσε, καθώς και η θήκη στο ταβάνι της εισόδου απ' όπου χυνόταν καυτό λάδι στον εχθρό.

Πολλές έξοδοι κινδύνου και κρύπτες μπορούσαν να διευκολύνουν τους ενοίκους σε οποιοδήποτε σημείο και να βρισκόταν και από οποιοδήποτε σημείο και αν δεχόταν επίθεση.
Τελειώνοντας τονίζουμε την επιτακτική ανάγκη συντήρησης των τοίχων, κυρίως του ναoύ της Παναγίας που αποτελεί ένα από τα παλαιότερα κτίσματα του ορεινού όγκου της Δυτικής Θεσσαλίας, καθώς και όλων των αγιογραφιών που χάνονται μέρα με τη μέρα.

Η τελευταία μελέτη κατασκευής του άνω ρού του Αχελώου προβλέπει τη διάσωση της μονής από την κατάκλιση. Η πνευματική δράση της Μονής, στην πρώτη φάση της ιστορικής πορείας της, όπως αυτή καταγράφεται μέσα από τη σωζόμενη αλληλογραφία του κώδικα των Βρυξελλών ΙΙ 2406 του παπά - Νικόλα Μυροκοβίτου, υπήρξε ιδιαίτερα σημαντική. Διαφαίνεται πως με κέντρο τη Μονή Μυροκόβου, απο όπου έπαιρναν τα πρώτα γράμματα, εξακτινώνονται έπειτα οι λόγιοι στα κέντρα του ελληνισμού.

Η παράδοση υποστηρίζει ότι το μοναστήρι αυτό είναι κτίσμα της Φιλικής Εταιρείας με σκοπό, φυσικά, να χρησιμοποιηθεί ως καταφύγιο των αγωνιστών στον ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα του 1821. Είναι βέβαιο ότι τότε βρέθηκε στο επίκεντρο των γεγονότων της περιοχής, χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία της αρματολικής  οικογένειας του Στορνάρη, αλλά και πολύ αργότερα το 1854 στην περίοδο της Ηπειροθεσσαλικής Επανάστασης και το 1912 - 1913 συμμετείχε ενεργά στην απελευθέρωση.

Κάθε χρόνο, στις 23 Απριλίου ή τη δεύτερη μέρα του Πάσχα, πανηγυρίζει το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου και γίνεται παραδοσιακό ημερήσιο πανηγύρι που κρατάει ως αργά το απόγευμα.
Ο Σύλλογος Μυροφύλλου Τρικάλων ανήμερα της γιορτής του Αγίου Γεωργίου διοργανώνει το «Τραπέζι του Αη Γιώργη». Μετά τη Θεία Λειτουργία και τον πατροπαράδοτο «χορό των γερόντων», μοιράζεται σε όλους τους παρευρισκόμενους παραδοσιακό «καζάνι» με πρόβιο και μανέστρα, που θα ετοιμάσουν τα μέλη του συλλόγου, ύστερα από προσφορές και δωρεές Μυροφυλλιτών μελών και φίλων του συλλόγου.

Να σημειώσουμε ότι την πρώτη Αναστύλωση του πρώτου τμήματος του Μοναστηριού είναι δωρεά της οικογενείας Παπαδοπούλου στην Μνήμη του γιού τους.





















Πέμπτη 19 Απριλίου 2018

Δεν περίσσεψε χώρος στο μνημείο για τον Αναγνώστη Αλυμάρα, τον ευεργέτη του Αθαμανίου!!!




Μπήκε εγγυητής στο δάνειο εξαγοράς του Αθαμανίου, πλήρωσε για πολλούς Αθαμανιώτες που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα, πέθανε στην ψάθα και πάραυτα το όνομα του δεν μπήκε καν στο μνημείο που έφτιαξε ο Αναγκαστικός Συνεταιρισμός Αθαμανίου & Κ. Αθαμανίου στον Άη Γιάννη  Αθαμανίου, για τους κάτοικους που εξαγόρασαν το χωριό!
Ο λόγος για τον Δημήτρη Αλυμάρα ή αλλιώς γνωστό ως Αναγνώστη Αλυμάρα!
Όταν η ιστορία γράφει δεν ξεγράφει! Ας το λάβει σοβαρά υπόψη της η διοίκηση του Συνεταιρισμού. Ειλικρινά αδυνατούμε να καταλάβουμε που αποσκοπεί αυτή η αψυχολόγητη κίνηση και ζητάμε να επανορθωθεί άμεσα αυτή η απαράδεκτη παράλειψη. Άλλωστε εξαγορά χωρίς εγγυητή δεν θα υπήρχε!
Οι συγγενείς του ευεργέτη

Διαβάστε στον παρακάτω σύνδεσμο την ιστορία εξαγοράς του Αθαμανίου από τον Κο Βασίλη Ψωράκη πρώην Πρόεδρο του Αναγκαστικού Συνεταιρισμού Αθαμανίου & Κ. Αθαμανίου





H εξαγορά του Αθαμανίου και Κάτω Αθαμανίου


Η απελευθέρωση των Τζουμέρκων από τους Τούρκους και η εξαγορά του Αθαμανίου και Κάτω Αθαμανίου από τον μεγαλοτσιφλικά Κωνσταντίνο Καραπάνο


Γράφει ο Βασίλειος Νικ. Ψωράκης




Με την εθνεγερσία του 1821 και μετά από αιματηρές θυσίες, οι Έλληνες κατόρθωσαν να αποτινάξουν τον τουρκικό ζυγό και το 1828 πέτυχαν την αναγνώριση από τις Μεγάλες Δυνάμεις του Ελληνικού Κράτους.

Δυστυχώς όμως η οριοθέτηση των συνόρων άφησε την Ήπειρο και σχεδόν το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας στην κυριαρχία και κατοχή της Τουρκίας.

Οι Ηπειρώτες δεν απελπίστηκαν, αλλά συνέχισαν τον αγώνα έως ότου το 1881 με την παρέμβαση του φιλέλληνα πρωθυπουργού της Αγγλίας Γλάδστωνα, οι Μεγάλες Δυνάμεις, δηλαδή η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ρωσία σε αλλεπάλληλες συναντήσεις και διαβουλεύσεις κατόρθωσαν να πείσουν την Τουρκία να παραχωρήσει στην Ελλάδα την Θεσσαλία και ένα τμήμα της Ηπείρου.

Έτσι η Άρτα και τα χωριά των Τζουμέρκων προσαρτήθηκαν και περιήλθαν στην Ελλάδα.

1 Στις 20 Ιουνίου 1881 με πρωθυπουργό της Ελλάδας τον Αλέξανδρο Κουμουνδούρο υπεγράφη Ελληνοτουρκική συμφωνία της οποίας τα 18 άρθρα αναφέρονταν με λεπτομέρεια σε ό,τι είχε σχέση με την προσάρτηση της Θεσσαλίας και τμήμα της Ηπείρου στην Ελλάδα.

Τα χωριά των Τζουμέρκων που παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα ήταν:

Άγναντα, Κουσοβίτσα (νυν Κτιστάδες), Ραφταναίοι, Σκλούπου (Μηλέα), Κουκουλίτσα (Κουκούλια), Γρετσίστα (Γραικικόν), Γουριανά, Σχωρέτσιανα (Καταρράκτης), Μικροσπηλιά, Ράμια, Λεπιανά, Πράμαντα, Μελισσουργοί, Βουργαρέλι, Θεοδώριανα, Λουψίστα (Αθαμάνιο – Κάτω Αθαμάνιο), Μήγερι (Τετράκωμο), Μπούγα (Ανεμοράχη), Καλεντίνη, Χώσεψι (Κυψέλη), Νησίστα (Κεντρικόν), Πιστιανά (Δίστρατον), Καλαρύται, Ματσούκι.

2 (Οι εντός των παρενθέσεων ονομασίες είναι τα νέα ονόματα ορισμένων χωριών των Τζουμέρκων).

Οι Τούρκοι όμως, που είχαν στην κατοχή και ιδιοκτησία τους αυτές τις περιοχές και τα χωριά, είχαν ήδη προλάβει να τα πουλήσουν σε πλούσιους Έλληνες και το δικαίωμά τους αυτό καταχωρήθηκε με τη συνθήκη του Βερολίνου όταν έγινε, και συγκεκριμένα με το άρθρο 4 αυτής της Συνθήκης το έτος 1881.

3 Δύο ήταν οι αγοραστές των χωριών της Άρτας και των Τζουμέρκων, ο Χρηστάκης Ζωγράφος (Χστάκη αφέντη τον ονόμαζαν τότε οι πρόγονοί μας), ο οποίος ήταν εκείνη την εποχή προμηθευτής του τουρκικού στρατού, δηλαδή είχε αναλάβει την τροφοδοσία και την προμήθεια, σε ό,τι χρειαζόταν ο τουρκικός στρατός.

Ο δεύτερος αγοραστής ήταν ο Κωνσταντίνος Καραπάνος γιος του Γεράσιμου Καραπάνου, ο οποίος Γεράσιμος ήταν αρχιεπιστάτης των κληρονόμων του Μουσταφά Πασά, μεγάλου και σημαντικού αξιωματούχου της Τουρκίας και ιδιοκτήτου περιοχών και χωριών της Θεσσαλίας και της Ηπείρου.

Οι δύο αυτές φεουδαρχικές οικογένειες είχαν συγγενέψει μεταξύ τους. Το 1867 ο Κωνσταντίνος Καραπάνος που γεννήθηκε το 1840 στην Άρτα, παντρεύτηκε την κόρη του Χρηστάκη Ζωγράφου, τη Μαρία.

4 Ο Ζωγράφος που είχε αγοράσει από τους τούρκους τα Τζουμερκοχώρια, και ήταν ιδιοκτήτης, αυτών των περιοχών, βέβαια αρκετά χρόνια μετά το γάμο της κόρης του, έδωσε ορισμένα στον Καραπάνο, τον γαμπρό του. Μεταξύ αυτών των χωριών που του έδωσε ήταν και η Λουψίστα, η οποία αργότερα ονομάστηκε Αθαμάνιο και Κάτω Αθαμάνιο.

(Η μετονομασία έγινε πολλά χρόνια μετά την εξαγορά, έγινε το 1950 με ενέργειες του Αθαμανιώτη δικηγόρου, αείμνηστου Δημήτρη Χρ. Κωσταβασίλη). Η συμπεριφορά των καινούριων αφεντάδων, ήταν όχι μόνο η ίδια με την συμπεριφορά των Τούρκων, αλλά πολύ χειρότερη.

Οι καταπιέσεις δεν υποφέρονταν και οι φόροι και τα χαράτσια ήταν αβάσταχτα. Σχεδόν 50% της σοδειάς πήγαινε στις αποθήκες και το ταμείο του Καραπάνου. «Πέτρα, χώμα και κλαρί» όπως έλεγαν τότε ήταν στην απόλυτη δικαιοδοσία της οικογένειας Καραπάνου.

5 Οι πρόγονοί μας Αθαμανιώτες, με την απελευθέρωση από τους Τούρκους άλλα περίμεναν, γι’ αυτό αποφάσισαν, εάν ο Καραπάνος είχε πρόθεση να πωλήσει το χωριό τους, να το αγοράσουν οι ίδιοι. Πήγαν στην Άρτα εκπρόσωποι των κατοίκων και έκαμαν γνωστή στον Καραπάνο την απόφασή τους.

Ο Καραπάνος δέχθηκε την πρότασή τους, γιατί έβλεπε πως ο φεουδαρχισμός και τα τσιφλίκια, αργά ή γρήγορα θα γίνουν παρελθόν και οι απαλλοτριώσεις από το κράτος θα είναι η τελική κατάληξη. Έτσι λοιπόν το 1882 ο Καραπάνος έβαλε δύο δικούς του ανθρώπους, τον Ζαχαρή και τον Παντούλα και έκαμαν ενδεικτικό κτηματολόγιο.

Μετά από αυτές τις προεργασίες η επιτροπή των Αθαμανιωτών κατέβηκε πάλι στην Άρτα, επισκέφθηκε και ζήτησε τη συμβουλή δικηγόρου, και μετά από πολλές συναντήσεις με δικηγόρους της οικογένειας Καραπάνου αποφασίστηκε και από τις δύο πλευρές να γίνει το συμβόλαιο της αγοραπωλησίας. Αυτό συντάχθηκε στις 16 Ιουνίου 1883 και είχε αριθμό 1486.

Το συμφωνηθέν ποσό, που θα έπρεπε να εξοφληθεί μέσα σε οκτώ χρόνια, δηλαδή το 1891, ήταν τεσσεράμισι χιλιάδες (4.500) χρυσές λίρες Τουρκίας συν 8% ετήσιος τόκος. Την κυριότητα βέβαια κατακρατούσε η οικογένεια Καραπάνου μέχρι τελικής αποπληρωμής του συμφωνηθέντος ποσού.

Με την υπογραφή στου συμβολαίου οι Αθαμανιώτες απέκτησαν το δικαίωμα εκμετάλλευσης των κτημάτων και των βοσκοτόπων για λογαριασμό τους και το 1884 ενοικίασαν τις βοσκές στους μεγαλοκτηνοτρόφους Κολιό Παπά από τους Μελισσουργούς και Χρήστο Γιώργο από τους από τους Ραφταναίους για δέκα χρόνια, αντί του ποσού των πενήντα οκτώ χιλιάδων (58.000) δραχμών.

Δυστυχώς όμως, έσοδα άλλα δεν υπήρχαν, και πολλές δόσεις της αγοραπωλησίας δεν πληρώθηκαν. Η συμβολαιογραφική συμφωνία πλησίαζε να λήξει και μόνο εβδομήντα χιλιάδες (70.000) δραχμές είχαν πληρωθεί, δηλαδή χίλιες επτακόσιες πενήντα (1.750) χρυσές λίρες Τουρκίας.

Οι πιέσεις και τα εξώδικα από την πλευρά Καραπάνου δεν είχαν τελειωμό. Αφού παρήλθε ο χρόνος και οι πιέσεις και τα εξώδικα δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα, η Μαρία Καραπάνου που φαίνονταν και ήταν η ιδιοκτήτρια του χωριού κατάθεσε αγωγή για τη διάλυση του συμβολαίου. Έγιναν πολλές αλλεπάλληλες δίκες.

Οι πρόγονοί μας Αθαμανιώτες βρίσκονταν σε πολύ δύσκολη κατάσταση, και κυριολεκτικά ήταν συνεχώς στο πόδι, βουτηγμένοι στις ταλαιπωρίες και τα έξοδα.
Τελικά το 1887 τελεσιδίκησε το δικαστήριο υπέρ της Μαρίας Κ. Καραπάνου, με αποτέλεσμα να διαλυθεί το συμβόλαιο και να χαθούν όχι μόνο τα δικαιώματα, αλλά και τα χρήματα που είχαν δοθεί.

6 Στη συνέχεια, το 1888 η οικογένεια Καραπάνου έβγαλε εκ νέου και πάλι για πούλημα το χωριό. Ενδιαφέρθηκε να το αγοράσει ο αρχιτσέλιγκας από τους Μελισσουργούς Κολιό Παπάς. Οι Αθαμανιώτες ξέροντας το σκληρό χαρακτήρα του Κολιού Παπά και αντιλαμβανόμενοι τι θα επακολουθήσει, εάν το χωριό τους το αγοράσει ο παραπάνω αναφερόμενος αρχιτσέλιγκας, θορυβήθηκαν και σε επανειλημμένες συσκέψεις που έκαναν στο χωριό, πάντοτε ενωμένοι και μονοιασμένοι, αποφάσισαν να ξεκινήσουν καινούργιες διαπραγματεύσεις για σύνταξη νέου συμβολαίου εξαγοράς του χωριού από τους ίδιους όπως πρότειναν και την πρώτη φορά.

Με την απόφαση αυτή, και με τους αγώνες που έκαναν από το 1882 αναπτερώθηκαν οι ελπίδες των Αθαμανιωτών να γίνουν κύριοι στις ποτισμένες με ιδρώτα και αίμα περιουσίες τους και ο ενθουσιασμός τους ήταν μεγάλος.

Σε ανάμνηση αυτής της απόφασης και για το ρίζωμα του τελικού σκοπού της εξαγοράς, το φθινόπωρο του 1894 δύο σχολιαρόπαιδα ο Λάμπρος Κ. Ψωράκης και ο Νικόλαος Ι. Χατζηγιάννης φύτεψαν ένα πλατανάκι στην πλατεία του Αθαμανίου, ο οποίος πλάτανος σήμερα είναι τεράστιος, πανέμορφος, σκιερός και σύμβολο των αγώνων, των θυσιών και ομοψυχίας των προγόνων μας.

Με αναπτερωμένες λοιπόν τις ελπίδες τους, άρχισαν πάλι και συνεχώς τα ταξίδια στην Άρτα, και τις επαφές με δικηγόρους και με αντιπροσώπους της οικογένειας Καραπάνου, προσπαθώντας να βρουν λύση και να πετύχουν τους καλύτερους όρους εξαγοράς της Λουψίστας (Αθαμάνιο και Κάτω Αθαμάνιο).

Συνέχεια ανεβοκατέβαιναν οι ηρωικοί πρόγονοί μας στην Άρτα, αλλά τα πράγματα δεν ήταν εύκολα, αντιθέτως ήταν πολύ δύσκολα, χρειάζονταν χρήματα και δυστυχώς αυτά δεν υπήρχαν. Η πλευρά του τσιφλικά Καραπάνου ήταν ανένδοτη. Οι μέρες, οι μήνες και τα χρόνια περνούσαν και συνεχίζονταν οι προσπάθειες, τα ταξίδια και οι συζητήσεις.

Οι Αθαμανιώτες αν και περνούσαν στεναχώριες και ταλαιπωρίες κέρδιζαν χρόνο, προσπαθώντας να βρουν χρήματα, σε αντίθεση με τους Καραπαναίους που βιάζονταν να τελειώσουν το γρηγορότερο, φοβούμενοι την απαλλοτρίωση από το κράτος.

7 Τότε από την οικογένεια του φεουδάρχη τσιφλικά έγινε πρόταση εφόσον δεν είχαν χρήματα για προκαταβολή της εξαγοράς και εγγύηση, να φέρουν αξιόπιστο άνθρωπο να καταβάλει προκαταβολή και να εγγυηθεί για την τήρηση της συμφωνίας.

Το ενδιαφέρον, η επιθυμία, το πείσμα και το πάθος των παππούδων μας να πετύχουν την απαγκίστρωση από τα δίχτυα του τσιφλικά είχε σαν αποτέλεσμα να βρεθεί ο σωτήρας εγγυητής.
Ήταν Αθαμανιώτης και το όνομά του Δημήτριος Αλυμάρας. Ο Δημήτριος Αλυμάρας δεν ήταν άλλος από τον Αναγνώστη Αλυμάρα, ο οποίος πήρε το όνομα Αναγνώστης όταν πήγε καλογεροπαίδι στο Μοναστήρι του Ντούσκου στην περιοχή Τρικάλων. Όταν ενηλικιώθηκε έφυγε από το μοναστήρι και ανέλαβε επιστάτης και διαχειριστής για πολλά χρόνια στο τσιφλίκι του Χρηστάκη Ζωγράφου.

Ο Αναγνώστης εγκατεστημένος στη Λαζαρίνα της Θεσσαλίας είχε το κουμάντο του. Αυτόν σκέφθηκαν οι Αθαμανιώτες και χωρίς να χάσουν καιρό τρεις χωριανοί οι: Λάμπρος Παπαγιάννης, Απόστολος Κωσταβασίλης και Χρήστος Ξυνός ταξίδεψαν στη Λαζαρίνα και έπεισαν τον Αναγνώστη Αλυμάρα να έλθει στην Άρτα ως εγγυητής της εξαγοράς του χωριού.

Πράγματι ταξίδεψε μαζί τους στην Άρτα και όταν έγινε η συνάντηση με τους ανθρώπους και τους δικηγόρους του Καραπάνου, αυτοί δεν τον δέχθηκαν ως εγγυητή, γιατί τους ήταν άγνωστος και δεν γνώριζαν την οικονομική του κατάσταση. Τότε ο Αναγνώστης έβγαλε από το σελάχι του το κιμέρι με τις χρυσές λίρες, το πέταξε επάνω στο τραπέζι και πεισθέντες οι αντίδικοι ότι πράγματι είναι σε θέση να εγγυηθεί και να δώσει και προκαταβολή δέχθηκαν να συνταχθεί το συμβόλαιο.

8 Η νέα αυτή συμβολαιογραφική πράξη εξαγοράς του Αθαμανίου και Κάτω Αθαμανίου συντάχθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 1898, αλλά και με όρους που εξυπηρετούσαν στο ακέραιο τα συμφέροντα της οικογένειας Καραπάνου, δεδομένου πως οι πλούσιοι, οι ισχυροί και οι ευνομούμενοι εκείνης της εποχής, επηρέαζαν την πολιτική ζωή της χώρας, ο δε τσιφλικάς Καραπάνος ήταν και υπουργός Οικονομικών της ελληνικής κυβέρνησης.

9 Το συμβόλαιο συντάχθηκε από τους συμβολαιογράφους Άρτας Ιωάννη Τσίτσα και Αναστάσιο Ρίζο, παρουσία του πληρεξούσιου δικηγόρου της Μαρίας Καραπάνου, του περιβόητου Χέλμη και των εκπροσώπων των Αθαμανιωτών που αποτελούνταν από τους:

Κωνσταντίνο Γ. Ψωράκη (ο Κωνσταντίνος γ. Ψωράκης ήταν παππούς μου), Αθανάσιο Τσίπρα, Νικόλαο Τυρολόγο, Λάμπρο Παπά, Κωνσταντίνο Στούμπο, Απόστολο Καραγιάννη, Φώτη Στασινό, Σωτήριο Δ. Φώτη, Αλέξιο Γ. Φώτη, Νικόλαο Γάκη, Απόστολο Χρήστο Κώστα (Κωσταβασίλη), Γεώργιο Μάστορα, Γεώργιο Λιλή, Λάμπρο Χατζηγιάννη, Γεώργιο Ι. Κωσταβασίλη, Χρήστο Σχωρτσιανίτη και Δημήτριο Ι. Ζορμπά.

Το τίμημα της εξαγοράς ήταν εξήντα τρεις χιλιάδες οκτακόσιες εβδομήντα εννέα δραχμές (63.879) συν 6% ετήσιος τόκος, και πληρωτέον σε 33 χρόνια και 8 μήνες (εκείνη την εποχή η αξία της δραχμής ήταν πολύ μεγάλη).

Όρος απαράβατος του συμβολαίου η κυριότητα να παραμείνει στην πωλήτρια κόρη του τσιφλικά Καραπάνου και στους κληρονόμους της μέχρι τελικής αποπληρωμής του συμφωνηθέντος ποσού.

Όπως αναγράφεται στο συμβόλαιο, οι αγοραστές κάτοικοι του Αθαμανίου και Κάτω Αθαμανίου, που τότε είχαν, ένα όνομα και λέγονταν Λουψίστα αυτά τα χωριά, χωρίστηκαν σε 18 ομάδες. Κάθε ομάδα αποτελούνταν από πέντε έως δέκα οικογένειες, και τα μέλη της κάθε ομάδας ήταν υποχρεωμένα να πληρώνουν αλληλεγγύως, δηλαδή αν ένα μέλος της ομάδας δεν είχε τη δυνατότητα να πληρώσει, ήταν υποχρεωμένα να πληρώσουν για λογαριασμό του τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας.10

Σε αυτές ακριβώς τις περιπτώσεις και στις δυσκολίες ορισμένων να πληρώσουν, ο αείμνηστος Αναγνώστης Αλυμάρας βρέθηκε αρωγός και συμπαραστάτης, βοηθώντας οικονομικώς όσους δεν μπορούσαν να πληρώσουν, και δυστυχώς γι’ αυτόν αυτοί που δεν μπορούσαν να πληρώσουν ήταν πολλοί, με αποτέλεσμα ο αξιόλογος αυτός Αθαμανιώτης να πεθάνει πάμπτωχος.

Όταν οι εισπράκτορες της οικογένειας Καραπάνου πήγαιναν στο χωριό για την είσπραξη των δόσεων συνοδεύονταν πάντοτε από χωροφύλακες, και όσους δυστροπούσαν ή δεν είχαν να πληρώσουν τους συλλαμβάνανε και ακολουθούσαν κατασχέσεις, ξυλοδαρμοί και κάθε είδους εξευτελισμού.11

Τη δασική έκταση που ήταν 45.000 στρέμματα η Μαρία Κ. Καραπάνου εξακολουθούσε, όχι μόνο αυτοί αλλά και οι κληρονόμοι της, να την εκμεταλλεύονται μέχρι το 1923 που αναγκάστηκε μετά, να την παραχωρήσει στους εξαγοραστές των κτημάτων Αθαμανιώτες, όμως τελείως αποψιλωμένη γιατί όλα αυτά τα χρόνια αυτή και οι κληρονόμοι της, πωλούσαν την ξυλεία, χωρίς να ενδιαφέρονται για την απογύμνωση αυτών των πανέμορφων δασικών εκτάσεων.

Στη συνέχεια σχετικά με το δάσος το 1924 οι Αθαμανιώτες με εντολή και σύμφωνα με τους νόμους του κράτους για σύσταση Αναγκαστικών Δασικών Συνεταιρισμών, ίδρυσαν τον Αναγκαστικό Συνεταιρισμό Δάσους και Χορτονομής Λουψίστας (Αθαμανίου και Κάτω Αθαμανίου) Άρτας.

Η ίδρυση εγκρίθηκε από το υπουργείο Γεωργίας στις 24 Μαρτίου 1925 μετά τη θετική απόφαση του Ειρηνοδικείου Βουργαρελίου. Η έκταση του Συνεταιρισμού σε δάσος και βοσκοτόπους είναι μεγάλη. Είναι ογδόντα χιλιάδες στρέμματα, εκ των οποίων τα σαράντα πέντε χιλιάδες στρέμματα είναι δάσος ελάτης και άλλων χρησίμων δένδρων.

Τα ιστορικά γεγονότα της απελευθέρωσης των Τζουμέρκων και Θεσσαλίας από τους Τούρκους, και την εξαγορά της Λούψιστας (Αθαμάνιο και Κάτω Αθαμάνιο) από τον μεγαλοτσιφλικά Κωνσταντίνο Καραπάνο τα συγκέντρωσα από δημοσιεύσεις που έκαναν τα ιστορικά έντυπα, «Σκουφάς» Άρτας, «Ηπειρωτική Εστία», «Αττικό Ημερολόγιο», το έντυπο «Αγροτικός Αγών», καθώς και από τα έγγραφα των Κρατικών Αρχείων.

Επιπλέον σχετικά με την εξαγορά μου έδωσε στοιχεία πριν αρκετά χρόνια το γραφείο του δικηγόρου Άρτας Αλέξανδρου Νικολού, ο οποίος είχε το αρχείο της οικογένειας Καραπάνου. Πολλές πληροφορίες είχα ακόμα για την εξαγορά όταν την δεκαετία του 1950 με συζητήσεις που έκανε με ηλικιωμένους Αθαμανιώτες, οι οποίοι τότε τα χρόνια των αγώνων για την εξαγορά ήταν νεαρής ηλικίας, και ήξεραν πολύ καλά πόσο αγωνίστηκαν οι πατεράδες τους, και πόσα υπέφεραν από την οικογένεια και τους συνεργάτες του τσιφλικά Κωνσταντίνου Καραπάνου.

Για τα εκατό χρόνια από την εξαγορά οι Σύλλογοι του Αθαμανίου τον Αύγουστο του 1998 διοργάνωσαν στην πλατεία Αθαμανίου εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη και την τιμή των παππούδων μας. Στην εκδήλωση αυτή οι διοργανωτές με όρισαν κεντρικό ομιλητή, όπου εξιστόρησα στους εκατοντάδες συγκεντρωμένους Αθαμανιώτες τα ιστορικά γεγονότα της εξαγοράς των δύο χωριών μας, που τότε είχαν κοινό όνομα και ονομάζονταν Λουψίστα.

Βιβλιογραφίες – Μαρτυρίες – Ντοκουμέντα
1. α) Από το έντυπο «Ηπειρωτική Εστία» (Νικόλαος Β. Πατσέλης). Τεύχη 161-164-165-166. Σελίδες: 633-785-12-113. β) Από το έντυπο «Αγροτικός Αγών».
2. α)Από το έντυπο «ΣΚΟΥΦΑΣ» Άρτας (Δίκαιος Β. Βαγιαγάκος), τεύχος 101. Σελίδες 70 και 86 στο ίδιο τεύχος. β) Από το έντυπο «Αττικό Ημερολόγιο».
3. Πληροφορίες και στοιχεία από τα αρχεία του Κράτους και από το αρχείο του Κ. Καραπάνου που το είχε ο δικηγόρος Αλέξανδρος Νικολός.
4. Από το έντυπο «ΣΚΟΥΦΑΣ» Άρτας (Κατερίνα Γαρδίκα – Αλεξανδροπούλου), τεύχος 101, σελίς 55.
5, 6, 7, 8, 9 και 11. Πληροφορίες και μαρτυρίες από τους ηλικιωμένους Αθαμανιώτες Νικόλαο Κων. Ψωράκη, Χριστόφορο Κ. Ψωράκη, Ηλία Τσίπρα, Δημήτρη Παπαχρήστο, Αριστείδη Στούμπο, Λάμπρο Κων. Ψωράκη, Ανδρέα Μάλλιο, Σωτήριο Φώτη, Δημήτρη Ζορμπά, Απόστολο Δημόπουλο οι οποίοι εκείνη την εποχή της εξαγοράς ήταν νεαρής ηλικίας.
10. Σχετικά με τις συμβολαιογραφικές συμφωνίες και τις δικαστικές αποφάσεις πήρα στοιχεία και πληροφορίες από το δικηγορικό γραφείο του Αλέξανδρου Νικολού που είχε το αρχείο του Κωνσταντίνου Καραπάνου.

Βασίλειος Νικ. Ψωράκης
maxitisartas.gr